Op vrijdagavond, was ik er pas na 10 uur. Schande! De fysieke voorbereidingen door de andere leden van de wedstrijdcommissie en hun echtgenotes en anderen had ik daardoor helemaal gemist, maar er was nog steeds voldoende tijd om even de banen door te spreken en het programma voor de berekening van op ratings gecorrigeerde eindtijden te controleren. Maar liefst 27 schepen met ratings berekend door Mark.

Bij de banen was mij stellige overtuiging dat het de lange baan zou worden, ondanks het feit dat het weerbericht inmiddels al een stuk vriendelijker geworden was. Deen was zo wel overwogen en verstandig om rekening te houden met de midden-en korte baan.

In mijn hoofd was ik bezig met het feit dat de wind gedurende de dag zou gaan draaien van zuidoost naar noordoost en dat iets later vertrekken ons daarom waarschijnlijk geen windeieren zou leggen:

niet meteen vertrekken en dan alles halve wind zeilen. Dat later vertrekken kan namelijk tegenwoordig: al weer de tweede editie van het nieuwe format van de lange traditie van de zeilwedstrijd van WSV De Dintel. Start tussen 11:00 uur en 12:30 uur (en dus geen moeilijk en gevaarlijk gedoe bij de start). 3 boeien, die je in een door jezelf gekozen volgorde mag ronden, en op een manier, die je zelf aanstaat (zolang je ze maar met een denkbeeldig touwtje achter je bootje aan naar je toe kunt halen, als je over de finish komt). Daarna ben ik meteen naar bed gegaan, moe van een lange week werk, en heb naast de borrelende gezelligheid waarschijnlijk ook een aantal belangrijke opinies over het weer gemist.

De volgende ochtend begon met een mooi zonnetje en een licht windje. Bij het palaver gaf Dick aan dat de wedstrijdcommissie de midden-baan gekozen had. Hij adviseerde iedereen zelfs om vooral vroeg te starten. Dat had me aan het denken moeten zetten, maar ja, hij zei niets over helemaal geen wind en ik geloof ook niet dat hij dat bedoelde. Bovendien kwam mijn bemanning, de rest van de familie, toch later dan verwacht, en dat kwam in mijn plannetje niet slecht uit. We zouden ze wel inhalen of op zijn minst met halve wind sneller kunnen varen. En toen de werkelijkheid. “Later” werd “behoorlijk laat”, omdat er bij het schutten van de Mandersluis nog een rondvaartboot meeging, die er met veel gepuf, geduw en tijdverlies maar net in paste. Opvarend op het kanaal viel me niet op dat de windsnelheid niet veel meer was dan de 6 knopen, die we voeren, en meer west dan oost leek. We konden de zeilen hijsen, terwijl we voeren. Over de start in de havenmonding ging het nog met enige snelheid, maar snel daarna viel de wind helemaal weg. Het werd voor ons in feite een wedstrijdje hard dobberen, terwijl ik de stellige indruk had dat de boten verderop, die veel eerder gestart waren wel bewogen. Bij ZV15 hadden we nog 30 minuten lang enige wind. En toen was het echt helemaal voorbij. Geen zuchtje. Twee uur. Half drie. Drie uur. Heeft het wel zin om zo door te dobberen?

Het oversteken van de vaargeul werd een hachelijke 15 minuten: geen kwestie van mikken, maar meer van bidden. Toen in de verte een cohort rijnaken uit de sluistoegang onze kant opkwam, heb ik zelfs overwogen om de motor te starten. Want dat mag in deze zeilwedstrijd, zij het niet in deze situatie. De motor starten mag alleen als er een gerede zekerheid is dat er wier om de kiel zit. De motor starten mag dan, na dat eerst aan iedereen gemeld te hebben op kanaal 72, en dan alleen in de achteruit. Het idee is dat je hier toch geen voordeel van kunt hebben, behalve dan dat je het wier kwijt raakt en weer normaal kunt zeilen. Wellicht een revolutionaire insteek voor een zeilwedstrijd, maar helaas wel al noodzakelijk gebleken bij de zomeravondwedstrijden eerder dit jaar. Met dat wier wordt het anders toch te veel een casino. Second Love werd daar in de laatste wedstrijd het slachtoffer van en heeft mogelijk zijn gooi naar het kampioenschap gekost. Deen was met zijn Second Love de finish al tot op honderd meter genaderd, toen de tijdwaarnemers om stipt 16:00 uur resoluut (en terecht) hun bullen pakten en huiswaarts gingen. Toch wel jammer natuurlijk. In ons geval had het denk ik nog minstens anderhalf uur geduurd. Ronald, de titelverdediger met de gele Orion, lag ook nog in zon en windstilte te balen. Er bleken uiteindelijk slechts 7 schepen gefinisht te zijn. Dat maakte het rekenen voor de met ratings gecorrigeerde tijden in ieder geval wel makkelijk en snel. Ik had me daar toch enige zorgen over gemaakt, toen ik die taak toebedeeld kreeg, omdat Mark er niet bij kon zijn.

Gelukkig slechts één klacht over een rating, die in den minnen geschikt werd, en slechts één discussie over een DNS van Michel met zijn Scopare, die 20 minuten te vroeg was gestart, terwijl de tijdwaarnemers hun toeter aan het installeren waren en per ongeluk lieten afgaan, waardoor de indruk ontstond dat zijn start legitiem was. Jammer, maar helaas. 7 schepen zijn reglementair gefinisd, 19 DNF, 1 DNS.

Uitslagen: 

1e prijs Circe van Nicky, vader en moeder Prinsen met een tijd van 3:39:08.

2e prijs Cassandra van Georg en Annie Franchimont met een tijd van4:13:08

3e prijs Spera Invidiam de damesboot van Marjolijn en Miranda met een tijd van 4:15:13.

4. Just Be You van Peter van Leeuwen met 4:17:44.

5. Freestyle van Hans Agterdenbos met 4:18:30.

6. Fylgia van Piet Scholten met 4:31:47.

7. Pandion van Paul Brocken met 5:25:23.

8. DNF. Thrassos van Ad Witters.

9. DNF. Second Love van Deen Houtepen.

10.DNF. Blue Whale van Dulon Gerdes.

11.DNF. Two Parts van Frank Moolenaar.

12.DNF. Bon Vivant van Gerard Happel.

13.DNF. Cannobio van Hans Ooms.

14.DNF. Beekie van Hans van der Beek.

15.DNF. Waylin van Hans Wayers.

16.DNF. De Tijd Voorbij van Henk Machielse.

17.DNF. Aquanaut van Jacob van Hemmen.

18.DNF. Vic’s Blue van Jan den Hertog.

19.DNF. No Worries van Joep Strijers.

20. DNF. Galileo van Jos Broeders.

21. DNF. La Belle Jans 2 van Kaat Verheesen.

22. DNF. Frommes van Martin van der Wolf.

23. DNF. Mint van Micqueila Meijer.

24. DNF. Witte Wind van Paul Hagens.

25. DNF. Orion van Ronald Rovers.

26. DNF. Wimpel van Wim Peltenburg.

27. DNS. Scopare van Michel Marsé.

Toelichting:

DNF: Did Not Finish.

DNS: Did Not Start.

De wisselbokaal mag dit jaar op de schoorsteen van de fam. Prinsen staan. De BBQ, verzorgt door ons clublid Piet Otto was als vanouds uitbundig en overdadig. Het werd voor velen een late avond. De volgende dag werden we bij het opruimen van Yachtclub, tent en BBQ-opstelling getrakteerd op een zeer mooie ochtend met een heerlijk windje. Ik ben bijna toch nog even gaan zeilen om een oude afspraak met Jan over zeiltrim af te vinken. Maar goed de BBQ met het overgebleven vlees riep alle aanwezigen en ik moest mij haasten om de verjaardag van mijn grote neef Alexander in het Antwerpse te gaan vieren.

Met dank aan iedereen die een bijdrage geleverd heeft aan een uitstekend georganiseerd wedstrijdweekend. Volgend jaar hebben we wind verdiend. Maar ook weer niet te veel!

Paul Hagens, Ab. Witte Wind