(Vanaf de Plexat van Marn van Rhee)
Mede door de enthousiaste verhalen van de Vic’s Blue besloten wij om dit jaar ook mee te doen aan de 24-uurs race. Drie bestuursleden in één boot. Voldoende om een boot te besturen.
Jan den Hertog was zo aardig om in het vroege voorjaar een workshop te organiseren voor geïnteresseerden. Op deze dag werd zeer uitvoerig stilgestaan bij het maken van een vaarplan. Er was zelfs een heuse wedstrijd voor bedacht door Jan.
Het enthousiasme van Jan heeft ertoe geleid dat er zelfs drie boten aan deze wedstrijd van onze vereniging hebben meegedaan. Naast de Vic’s Blue en de Plexat deed ook de Daybreak mee.
De wedstrijd vond plaats vanaf vrijdag 26 augustus 19.00 uur. Dat paste mooi in onze vakantieplannen om rond die tijd op het IJsselmeer te zijn. Op woensdag vooraf hadden we afgesproken Jeroen en Rina al in Medeblik te ontmoeten. Ook Jan en een van zijn bemanningsleden was toen in Medemblik. Het etentje bij de plaatselijke Italiaan was erg gezellig en van rivaliteit was toen nog geen sprake.
Tijdens de 24-uurs race mag er normaliter vanaf 12 verschillende plaatsen worden gestart. Deze keer was dat er 1 minder. Nog steeds volop keuze dus om de meest ideale startplek te kiezen. Wij kozen voor Den Oever als startplek. Dat is slechts ruim 2 uur varen vanuit Medemblik en met de verwachte noordenwind, konden we makkelijk 150 mijl varen zonder te hoeven kruisen. De Vic’s Blue besloot om vanuit Medemblik te starten en de Daybreak vanuit Enkhuizen. Er stond een stevige noordenwind van 16 tot 18 knopen. Dat bood de gelegenheid heel veel mijlen te varen. ’s Nachts nam de wind nagenoeg niet af en vanwege de afwezigheid van de maan en andere lichtbronnen in de buurt konden we genieten van een prachtige sterrenhemel. De golven op het IJsselmeer belette ons om beurtelings echt te gaan slapen binnen. Af en toe een beetje doezelen in de kuip was alle rust die we kregen. Het ronden van de boeien ’s nachts vereiste extra oplettendheid want met ongeveer 400 deelnemers is er altijd wel een boot in de buurt die dezelfde boei wil ronden. Het inschatten van afstanden is ’s nachts aanzienlijk lastiger dan overdag. Niet alle boten hebben AIS (aanstaan). Dus dat biedt onvoldoende soelaas.
Het ochtendgloren maakte een einde aan het ingespannen turen. Het oorspronkelijke vaarplan was al vroeg in de avond een heel klein beetje aangepast. Alle rakken waren ruim bezeild. Echt hoog aan de wind hoefden we niet te varen, wat de boot lekker op snelheid hield. Het laatste rak is voor iedereen hetzelfde en was met de noordenwind pal voor de wind. Om 4 uur in de middag trok de wind nog wat verder aan en het kraken van de helmstok werd alsmaar verontrustender. Met een rif in het zeil liep de boot nog steeds even hard en liepen we minder vaak uit het roer. Een berekening maken om te bepalen welke rakken we nog konden varen - om zo kort mogelijk na 19.00 uur te finishen -werd gemaakt. De laatste rakken voelden we wel de vermoeidheid, maar ook de trots dat we heel goed hadden gezeild. Intussen leek het erop dat we administratief een fout hadden gemaakt, die ons wellicht tot diskwalificatie zou veroordelen. Dat drukte de stemming nogal.
Het voordewindse rak naar de finish besloten we om af te kruisen, zodat we in de vervelende golven de fok niet hoefden uit te bomen. Ook het rif lieten we erin zitten. Twee beslissingen die achteraf niet helemaal juist waren, maar vermoeidheid doet wat met je en wilden geen risico’s lopen.
Uiteindelijk finishten we om 19.13 uur. 13Minuten die weliswaar wat extra mijlen opleverden, maar ook een behoorlijke straf, bleek achteraf. Iets wat ook voor de Vic’s Blue onbekend was. Zij finishten bijna een kwartier later. De Daybreak had helaas op vrijdagavond de strijd al moeten staken vanwege accu-problemen.
Op zondagochtend werd de uitslag bekend gemaakt. De Plexat was negende in de betreffende groep (van de 68 deelnemers). De Vic’s Blue stond helemaal achteraan. Het bleek dat ook daar iets administratief niet helemaal goed was gegaan. Dit is achteraf nog rechtgezet en de Vic’s Blue eindigde daarmee als 13e in dezelfde groep van 68 deelnemers.
Een mooi resultaat voor de deelnemers van WSV de Dintel.
Hoewel de Vic’s Blue meer mijlen heeft gevaren dan de Plexat eindigde de Plexat toch hoger vanwege een gunstigere rating (kortere waterlijn).
De route van de Plexat: 145,5 mijl in 24 uur en 13 minuten
De Route van de Vic’s Blue: 149,16 mijl in 24 uur en 27 minuten
Bemanning Plexat:
Marn van Rhee
Deen Houtepen
Jeroen van Meer